rangkuman
Hutbah reh hartina : Nu mawa ceramah di hari jumaat ,
nu macana ustad
RANGKUMAN
Nyarita téh mangrupa kagiatan pikeun nebarkeun eusi
pikiran,
gagasan pamaksudan, rasa, ku cara lisan atawa cara
nyarita ka nu lian. Ku
cara kitu dipiharep nu lian (nu diajak nyarita)
atawa anu ngabandungan
bisa ngarti kana maksud jeung tujuan anu
dilisankeun.
Pikeun méré pangajén kana kamampuh atawa kaparigelan
nyarita,
nu kudu meunang panitén saeutikna ngawengku op
at unsur nya éta:
(a) lafal atawa ucapan
(kaasup vokal, konsonan jeung intonasi)
b.Tatabasa
(c) Kabeungharan kecap jeung
(d) Paséhat/lancarna cumarita (Amran
Halim, 1982).
Biantara atawa pidato nya éta nyarita di hareupeun
balaréa.
Aya bédana antara nyarita dina paguneman jeung
nyarita dina biantara. Ku
kituna aya sababaraha hal anu kudu ditengetkeun dina
biantara, nya éta:
(1) kudu tenget kana pamapag pamiarsa kana pedaran
urang; (2) udagan
utama nya éta sangkan pamiarsa ngarti kana maksud
pedaran;
(3) kudu aya karep ngaluyukeun sarta fléksibel dina
midangkeun pedaran: jeung
(4) kudu ngaheulakeun interest
(perhatian; pangresep) pamiarsa.
Bahan pembelajaran nyarita téh kudu mangrupa wacana
guneman
(dialog), nu eusina kudu winangun kajian informasi
anu diwadahan ku téma pembelajaran. Ari téma téh mangrupa dasar pedaran anu
ngajiwaan sakumna aktivitas pangajaran. Maksudna taya lian sangkan situasi pangajaran
téh karasa hegar (hirup)
Komentar
Posting Komentar